@@@ ความรู้สึกของคนทำธุรกิจส่วนตัว ??? – ธุรกิจส่วนตัว ตอนที่ 4 @@@
ความรู้สึกของคนทำธุรกิจส่วนตัว จากวันแรกกับตอนนี้ ต่างกันยังไงบ้างคะ
โดยเฉพาะคนที่ทำงานประจำอยู่ แล้วตัดสินใจลาออก เพื่อเริ่มธุรกิจตัวเอง
ความรู้สึกตอนนั้นเป็นยังไงบ้างค่ะ
แล้วตอนปัจจุบันนี้ผ่านมากี่ปีแล้ว ความรู้สึกต่างไปมากน้อยแค่ไหนค่ะ
เคยคิดว่าตัดสินใจผิดหรือเปล่า ?
เรากำลังจะไปอยู่ตรงจุดนั้น อีกซักระยะหนึ่ง
อาจจะเพราะว่าต้องออกมาจากงานประจำด้วยมั้งคะ
ส่วนมากก็จะแนะนำว่าให้ทำคู่กันไปก่อน
ตอนนี้ เราก็ทำคู่กันไปอยู่นะคะ อยู่ในช่วงเตรียมการ
แต่ตอนเริ่มต้นสู่ตลาดจริง คิดว่ามันจะทำคู่กันไม่ได้
น่าจะต้องเลือกทางใดทางหนึ่ง
คิดว่าเตรียมตัวดีพอควร วิเคราะห์ตลาดและบริหารความเสี่ยงได้ระดับหนึ่ง
การลงทุนไม่สูงมาก ผลตอบแทนก็ไม่ได้หวังไว้สูงมากในตอนแรก
แต่ก็ยังรู้สึกหวั่นๆ ใจยังไงไม่รู้ ขนาดยังไม่ได้เริ่มจริงนะเนี่ย -_-”
(แต่.. รู้ว่าว่าเสี่ยงก็คงต้องขอลอง… 55 )
ความคิดเห็นที่ 1
การลงทุนมีความเสี่ยง
หาเบาะรองรับทุกสถานการณ์
ไม่มีคนรวยคนไหนประสบความสำเร็จตลอดเวลาครับ
ลองไปอ่านดู
ส่วนใหญ่ล้มเหลวอย่างทุเรศๆกันทั้งนั้น
แต่ที่เขามีคือ ความอึดถึกทน
ความคิดเห็นที่ 2
ผมผ่านมาแล้วครับ จะสะท้อนอารมณ์นี้ให้ฟัง เมื่อคุณทำงานประจำคุณจะรู้สึกว่าคุณปลอดภัยและมั่นคงเพราะหลังของคุณมีผนังให้พิง เมื่อคุณเริ่มทำธุรกิจผนังที่คุณพิงกำลังจะแปรเปลี่ยนเป็นอากาศช่วงนี้คุณจะรู้สึกกลัวและไม่ปลอดภัย คุณต้องอดทนและเอาชนะความกลัวนั้น โดยใช้ความอดทนและสติปัญญาเท่าที่มีเอาชนะให้ได้ และถ้าคุณเอาชนะได้ ผนังที่เคยว่างปล่าวจะกลับกลายมาเป็นความมั่นคงและความปลอดภัยให้คุณพิงอีกครั้งครับ ขอให้โชคดีครับเถ้าแก่คนใหม่
ความคิดเห็นที่ 3
ความเห็นส่วนตัวนะครับ มันยากตอนเริ่มต้น ถ้าคุณสามารถผ่านมันไปได้ก็สอบผ่านครับ ธุรกิจคุณสามารถดำเนินไปได้ แต่โดยส่วนมากจะท้อกันและจอดก็ช่วงเริ่มต้น ปัญหาที่คุณไม่คาดคิด มันก็จะมีเข้ามาทุกรูปแบบ ถึงแม้ว่าตัวเองคิดเอาไว้รอบคอบแค่ไหน เชื่อได้เลยครับว่ามันจะมีปัญหาที่คุณคาดไม่ถึงมาทดสอบความอดทนและความสามารถในการแก้ปัญหา อย่างที่
ค.ห.2 บอก ความอึดถึกทน เท่านั้นที่จะช่วยคุณได้
ความคิดเห็นที่ 4
ตอนออกจากงานประจำ รู้สึกดีครับ เพราะมีความมุ่งมั่นอย่างมาก
ที่จะออกมาทำการค้าส่วนตัว เพื่อสร้างอาชีพ สร้างครอบครัว
สร้างอนาคต ยอมทุบหม้อข้าว เริ่มนับหนึ่งใหม่ แล้วไปสู้เอาวันข้างหน้า
ผ่านมา 16 ปีกว่าแล้ว มันคุ้มค่าและได้รับประสบการณ์
ซึ่งมีทั้งดีและไม่ดี ส่วนที่ดีก็รับไว้และนำไปพัฒนาตนเอง ส่วนที่ไม่ดีก็ทิ้งมันไป ไม่ค่อยได้จดจำ เพราะคิดว่าที่ผ่านมามันมีส่วนดีมากกว่า ถ้าย้อนกลับไปแล้วเริ่มใหม่อีกครั้ง คิดว่าคงทำได้ไม่มากเท่ากับที่เป็นอยู่ในวันนี้ ทำได้เพียงครั้งเดียวและในแต่ละครั้งที่ทำงาน จะทำงานให้เต็มความสามารถทุกครั้ง พยายามสร้างมูลค่าเพิ่มทุกอย่าง ด้วยทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัด จากไม่มีทำให้มันมีและสร้างมันขึ้นมาได้แบบค่อยเป็นค่อยไป
เรียกว่าตอนเริ่มใหม่ๆทุกสิ่งทุกอย่างต้องขอยืมเขามาใช้ก่อน และค่อยๆนำผลกำไร มาสร้างเป็นทรัพย์สินที่จำเป็นและมีมูลค่าเพิ่ม และถึงวันนี้เริ่มมีความรู้สึกว่าเพียงพอแล้ว สำหรับตนเองเกินจากนี้คือ การแบ่งปันความรู้+ประสบการณ์+การนำความรู้ไปช่วยเหลือเกษตรกรในสังคมชนบท
ความคิดเห็นที่ 5
ส่วนตัวผมเอง ผมว่าไม่จำเป็นว่าทุกคนจะต้องออกมาทำธุรกิจส่วนตัวครับ
บางคนทำงานเอกชน หรือรับราชการ แล้วมีรายได้เป็นที่น่าพอใจ อยู่ได้
เลี้ยงตนเองได้ ก็น่าจะเพียงพอแล้ว ถ้าอยู่แล้วมีความสุข
เห็นหลายคน ทำงานประจำแล้วก็ดูมีความสุขดี มีเงินใช้ชัวร์ๆ
ไม่ต้องลำบาก ไม่ต้องเครียด มาก ทำงานเก็บเงินไปเรื่อยๆ ถึงวันหยุดก็ไปเที่ยว ปลายปีก็รับโบนัส มีสังคมเพื่อนร่วมงาน
แต่ถ้าอยากจะให้ชีวิตมีรสชาติ อยากจะเครียด อยากลำบาก อยากอิสระ
หรือ อยากจะรวยเร็วหน่อย ถ้าคุณเลือกแล้วก็ ลุยเลยครับ ….
จากสถิติ ที่พบเจอมา การทำธุรกิจครั้งแรกๆ ของคนทั่วไป ล้มเหลวกว่า 90% ครับ อาจเป็นเพราะ ปสก. , ความชำนาญ ไม่มี เงินทุนไม่หนา , การเลือกทำเลที่ผิดพลาด แม้แต่คนที่ทำธุรกิจส่วนตัวมาตลอด ยังล้มเหลวได้เลย
ในอีก 10% ทีทำธุรกิจส่วนตัวแล้วสำเร็จ เป็นเพราะ ทำในสิ่งที่ชำนาญ มีพื้นฐานดีอยู่แล้ว เช่น บางคนทำงานบริษัทที่ขายสินค้า หรือบริการนั้นๆ
แล้วปลีกตัวออกมาทำเอง โดยดึงลูกค้าเก่าจากบริษัทเดิมมาเป็นลูกค้า
อันนี้ค่อนข้าง จะสำเร็จ
หรือ อีกส่วนน้อยมากจริงๆ ประกอบด้วยหลายอย่างจึงสำเร็จ เพราะคำว่า ธุรกิจส่วนตัว กับ ผู้ประกอบการ เป็นอันเดียวกัน เช่น เป็นคนที่มีวิสัยทัศน์ดีจริงๆ , มีทัศนคติที่ดี (attitude)ต่อความสำเร็จ , มีทีมงานดี , มีทุนหนา , มีความชำนาญในธุรกิจที่ทำ
ดังนั้น ผมว่าการทำธุรกิจให้ประสบความสำเร็จ ที่จำเป็นมากคือ ผู้ประกอบการต้อง มีหูตาเปิดกว้าง ไปดูเพื่อนๆที่ทำธุรกิจเดียวกัน คล้ายๆกันบ้าง แล้ว จอยกัน เปิดใจรับความคิดเห็น ยอมรับคำติชม จากลูกค้า อย่างเต็มใจ
คำติชมจากลูกค้าถือว่าเป็นสิ่งอันมีค่ามาก (อย่าถือเป็นคำว่าเลย ลูกค้าติเพื่อก่อ)
ส่วนตัวผมเองทำธุรกิจส่วนตัว อย่างจริงจังเป็นเรื่องเป็นราว มาประมาณ 7-8ปีแล้ว ที่บ้านมีพื้นฐานธุรกิจของครอบครัวมาหลายอย่าง ล้มลุกคลุกคลานมาตลอด โดยส่วนของผมเอง ยังถือว่าไม่เคยรู้สึกว่า ตัวเองประสบความสำเร็จเลย ที่ผ่านมา บางทีล้มเหลวอย่างทุเรศทุรังมาก
นึกย้อนหลังไปแล้วยังแหยงๆอยู่เลย แต่ก็เป็นปสก.ที่ดี พอมาครั้งหลัง ถึงจะยังไม่สำเร็จ แต่ก็ไม่พังไม่เป็นท่าเหมือนครั้งแรก ยังคิดหน้าคิดหลัง มีแผน1 แผน2 รองรับไว้เสมอ
ปัจจุบันนี้ ถึงแม้ว่าธุรกิจจะไปได้ด้วยดี พออยู่ได้ แต่ก็ยังไม่เป็นกอบเป็นกำ
ยังไม่มีเงินเหลือเก็บมากเป็นที่น่าพอใจ แต่ยังไงก็เลือกทางนี้แล้ว ก็ต้องลุยกันต่อไป….
ความคิดเห็นที่ 6
ตอนลาออกมาช่วงแรกๆอย่างเครียดครับ ใจมันหวิวๆไงชอบกล ที่สำคัญผมจบวุฒิป.ตรีในสายงาน ที่ บ. ทั่วไปไม่ต้องการด้วย กลับไปก็ยากไปสมัครที่อืนก็ลำบาก หนทางเดียวที่จะรอดคือ “ต้องทำเอง” ตอนนั้นเครียดสารพัด ทั้งปัญหาจากคนรอบข้างและงานของตัวเอง ต้องนอนร้องไห้ ทั้งๆที่เป็นคนไม่ค่อยร้องไห้
ปัญหามันมากมายจริงๆครับ ตอนนั้นต้องทำทุกอย่างเท่าที่ตัวเองจะทำได้ด้วยความสามารถที่มีเพียงน้อยนิด ปัจจุบันผ่านไป 4 ปีงานผมอยู่ตัวแล้ว รายได้ผมมากกว่าตอนทำงานประจำมากพอควร พอมองย้อนกลับไปผมรู้สึกว่าผมคิดไม่ผิดจริงๆที่ยอมมาลำบากแบบนี้เพราะผลลัพธ์ที่ได้มันคุ้มค่าสุดๆ เวลาผมไปธนาคารหรือ ปณ. แล้วมองดูพนักงานที่ต้องทำงานตรงนั้น มันรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก(ไม่ได้รู้สึกดูถูกเค้านะ) รู้สึกลึกๆว่าไชโยกูหลุดพ้นจากระบบมนุษย์เงินเดือนแล้ว โชคดีจังที่เรายอมลำบากเพื่อแลกสิ่งนี้มา
ทุกวันนี้งานหนักกว่าเดิมสมัยทำงานประจำ แต่ความสุขนั้นมากขึ้นเป็นร้อยเท่าครับ
ความคิดเห็นที่ 7
2 ปี 7.5 เดือนถึงปัจจุบัน
ตอนเริ่ม สถานการณ์บีบคั้น ถ้าไม่เริ่มก็ เตรียมรอขึ้นเขียงประหาร
เงินจะหดลงเรื่อยๆ ตอนนั้น ไม่มีทางเลือก ยิ่งสยองกว่าอีก
ตอนควักเงินลงทุน เริ่มแรก พยายามออกแรงให้มากกว่าออกเงิน
อะไรทำเองได้ ทำเองหมด อะไรที่ต้องไปจ้างเค้า เรียกคนในครอบครัว
ที่พออยู่ มาช่วยจับ ช่วยเลื่อน
เฟอร์ที่มี ประยุกต์ดัดแปลง มาใช้เป็นฐานเริ่มต้น
ตอนต้องตัดแอร์ตัวหนึ่ง มาเปิด office เหมือนรู้สึก ‘ตัดไตข้างหนึ่ง’
แต่ก่อนเริ่มธุรกิจปจบ มีสัญญาณมาแต่ ปี 2004 2006 ขณะที่ยังอยู่
ในกงล้อ มนุษย์เงินเดือน ไปซื้อของ ย้ายไปเป็นหัวหน้าประจำไซส์
แค่ได้ยินเสียงก็ มาเสนองานให้ โดยที่ไม่ต้องดูผลงานก่อน ราศี
ทางที่จะเป็น ฉายออกมาแต่วัย 26 ความโดดเด่นในสิ่งที่จะขาย
มีพลังมากพอ ที่ทำให้ขายง่าย เร็ว คล่อง
เพียงเดือนแรก ก็คืนทุน เดือนที่สอง กำไรโตเป็นสองเท่า และทรงตัว
มีกระตุก ปลายไตรมาสที่สอง จนเจอ ‘หอก’ ปลายปี ช่วงเปลี่ยนฐานลูกค้า จากการออกกฏ เพื่อไม่ให้เกิดความเสียหายต่อธุรกิจอีกต่อไป
ท้ายปีแรก เป็นภาวะยอดหด เหลือ 20% ช่วงนั้น มีทั้งไปสัมภาษณ์ สมัครงาน ในประเทศ นอกประเทศ แต่ไปในประเทศ กลายเป็นไป ‘ปิ๊ง’
solution ในการแก้ปัญหากิจการตัวเอง จนเดือนที่สาม ทิศทางกระแสลูกค้าก็กลับมา กำไรเริ่มเป็นบวก หันหัวขึ้นอีกครั้ง พอไตรมาสที่สอง ฐานลูกค้าใหม่น้ำดี เข้ามาเติมเต็ม กราฟก็ เฉียง45 องศา ขวาทำมุมแกนX อีกครั้ง จน peak ตอนใกล้ครบรอบ Biniversary
ย่างเท้าเข้าปีที่ 3 มีลูกค้ามาจาก นิวซีแลนด์ เป็นการเปิดศักราชใหม่
ต่อเนื่อง ฉลองคริสมาสปลายปี 2009 จนข้ามมาปี 2010 นับเป็นการ
เปิดตลาดอินเตอร์ จากที่หลังเดือนที่สาม คว่ำกระจาด เปลียนระบบเป็น
พรีเมียมแบบทดลอง จนขึ้นปีที่สอง อัพราคาขึ้นไปตามผลงาน จนใกล้ปีที่สามนี้ เป็นการตอกย้ำ สินค้าเกรด A เข็นจุดขายที่แข็งและแข่งด้วยความรับผิดชอบ ‘ เจ้าของสอนเองทุกครั้ง’ ชนตลาดบนด้วยกัน ตีตลาดล่าง กลาง ตายเรียบ
สมัยก่อนอยู่ในวงการอสังหาริมทรัพย์ เคยมีกลุ่มพัฒนา ที่ใช้คอนเซ็ป
ตีตลาดล่างตายเรียบ “บ้านสร้างเสร็จก่อนขาย ไม่ได้เห็น ไม่ได้เลือก อย่าซื้อ” ต่อมา หลักการโอบล้อมที่ดิน ของนายทุนฮ่องกง ที่กว้านซื้อทำให้ที่ตรงกลางเป็นไข่แดง ไร้ทางเข้าออก จนเจ้าของที่ต้องขาย กลยุทธ์นี้ ปรับมาใช้กับกิจการปัจจุบัน แบบไม่ต้องทำอะไร เพราะสิ่งที่ขาย ในพื้นที่ไม่มีใครทำระบบนี้ ในราคานี้ และพอคู่แข่งเลิกทำไปเอง ลูกค้าก็เทมาหาเรา กับ เรายืนระยะได้นานต่อเนื่องกว่า
เพราะเป็นเจ้าของตึก ที่ดิน ไม่เช่า ไม่ผ่อน คือ นอกจากประกาศความเป็นหนึ่งในหมัดที่ขายลูกค้าแล้ว ยังมีดีที่ฐานะ และความได้เปรียบต้นทุน สถานที่ และการผลิต ที่ผลิตได้เอง สด ลิขสิทธิ์ไม่มี เพราะเราเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ stamped แบรนด์
การทำตลาด ลูกค้าเป็นคนทำให้ เลือกให้ กรองให้ แต่บางทีก็เจอ ตัวไม่จริง ขณะที่เลือกเอง มักเจอไม่ดี แต่ลักษณะธุรกิจ ไม่สามารถเร่ง และทำปริมาณ เพราะขาย premium ต่อหน่วยในราคาสูงกว่า ซึ่งถ้าลูกค้าเห็นผลงานเก่า ต้องการจะมาจ่ายเงินเองถึงที่
ส่วนเวลา ที่ลูกค้าใหม่ยังไม่ปรากฏ ก็จะทำ Public Relation และก็เปิดงานอื่นขึ้นมา ลดรายจ่าย แล้วก็สร้าง image ที่ดึงดูดให้ลูกค้าใหม่ เก่าอยากกลับมา และยอมจ่ายในราคาที่อัพขึ้น ตามผลงาน อายุกิจการ
เป็นคนขายของแบบไม่ง้อลูกค้า ใครจะซื้อ ต้องตามระเบียบการ
ใครไม่ซื้อก็ไม่สนใจ ไม่เดือนร้อนไม่สนใจ ส่วนหนึ่งเพราะไม่มีปัญหา
เรื่องเงิน มีคลังสำรอง ไม่มีภาระชีวิต
ค่าใช้จ่าย เกิดจากชีวิตตัวเอง พื้นฐานทางครอบครัว ค่อนข้างแข็งแรงมั่นคง กอปรกับ connection ที่หลากหลายในระดับบน ทั้งในประเทศและต่างประเทศ ในกลุ่มยุโรป
นิสัย ผู้ประกอบการ ที่ไม่ชอบโด่งดัง ชอบรวยเงียบๆ ทำให้ไม่ได้กระจายตลาดทางสื่อมวลชน แต่ทำตลาดแบบ viral marketing ปากต่อปาก และ สายสัมพันธ์ connection ของแต่ละฐานลูกค้าที่แตกlineออกไป เหมือน branch แต่ไม่มี upline downline เหมือนขายตรง
บางที ช่วงกรองลูกค้าที่มีการจ่าย เป็นภัยต่อกิจการ ต้องรอลูกค้าใหม่ที่ผ่านเกณฑ์ มาเติม ก็มีแอบปันใจ ไปให้งานที่ต่างประเทศเป็นระยะ
ยิ่งจำนวนเงินที่เสนอมาล่อใจ ให้กลับไปเป็น มนุษย์เงินเดือน ก่อนนี้ปีที่สอง ความเบื่อมาจาก ที่สิ่งแวดล้อมธุรกิจ เจอแต่ผู้ปกครองกับเด็ก คนที่มีครอบครัวแล้ว เหมือนทำให้สิ่งแวดล้อมไม่จูงใจ แต่ชะตาชีวิต เอาเข้าจริง ก็มีพัดพาคนโสด อันเป็นญาติพี่น้องของลูกค้า มาให้เป็นสีสันทั้งหญิง ชาย ข้ามชาติกับทางเยอรมนี อเมริกาก็มี
ปีที่3นี่ เพิ่งจะเป็นปีแรก ที่แบ่งเวลาให้ท่องเที่ยวในไทย และยุโรป เพื่อขยายผล มากกว่านำกลับมาเติมเต็มกิจการเดิม หรือ เป็นช่องทางให้ริเริ่มช่องทางทำเงินใหม่ จากฐานสายงานเดิม7ปีก่อนออกมาทำกิจการตัวเอง3ปีที่ผ่านมา…
แชรประสบการณ์
ความคิดเห็นที่ 8
4 ปีเต็มแล้วครับ ผมเริ่มแบบไม่ต้องลงทุนอะไรมาก พอดีบริษัทเก่าจะปิดตัว อาศัยจับลูกค้าเดิม ขายความรู้ที่มีอยู่ ทำงานแบบเดิม
ปีที่ 1 – ตอนแรกมีหุ้นส่วน แบ่งผลประโยชน์กันแล้วก็เท่า ๆ กับตอนทำงานประจำ แต่ดีที่อิสระ ภาษีไม่ต้องเสียเต็มแบบตอนกินเงินเดือน และไม่จ่ายประก้นสังคม
ปีที่ 2 – ธุรกิจพอไปได้ เฉลี่ยต่อเดือนออกมาเท่า ๆ กับทำงานประจำ ปีนี้ใจแป้วช่วงที่ไม่มีรายได้
ปีที่ 3 – ธุรกิจดีมาก จู่ ๆ รายได้มากมายก็เข้ามาอย่างคาดไม่ถึง
ปีที่ 4 – เคยมีคนบอกว่าให้ระวังอาถรรพ์ SME 3.5 คือช่วงปีที่ 3-4 นี้จะมีอุปสรรคใหญ่ให้คุณฝ่าไป ของผมเจอช่วงนี้บริษัทแทบไม่มีรายได้เลย เคยถามพรรคพวกเพื่อนฝูงที่เปิดบริษัทเองก็บอกว่าเจอปัญหาเหมือนกัน แต่ปัญหาต่างกันไป แต่ก็เป็นช่วงปีที่ 3-4 นี้แหละ
ตอนนี้เข้าปีที่ 5 แล้วหลังจากฝนทิ้งช่วงมานาน ธุรกิจเริ่มมีวี่แววแจ่มใสขึ้น แต่การเป็นเจ้าของธุรกิจเองก็มีปัญหาว่าช่วงที่ไม่มีรายได้จะทำอย่างไร แต่ช่วงที่เป็นลูกจ้างเวลาบริษัทมีรายได้ดี ๆ ก็ได้เท่าเดิม แถมเราต้องเสียภาษีมากกว่าเขาด้วย ได้แต่มองว่าถ้ารายได้เป็นของเราทั้งหมดก็ดี
ความคิดเห็นที่ 9
ทำอะไรอ่ะครับ บอกมาทางหลังไมค์หน่อยสิ
ส่วนตัว ทำแบบที่จขกท คิดไปแล้ว
ออกจากงาน เริ่มธุรกิจ ออกทั้งสองคนเลยกับแฟน
ตอนนี้เริ่มนับสองแล้วครับ
ความคิดเห็นที่ 10
ขอเข้ามาศึกษาเอาไว้เป็นบทเรียน ก่อนเดินทางสายนี้เหมื่อนกัน ในอนาคต ครับ
ความคิดเห็นที่ 11
แชร์ประสบการณ์ด้วยคนค่ะ
เริ่มจากปลายปี 45 แฟนลาออกจากงานที่กทม.มาทำธุรกิจที่บ้าน ตอนนั้นยังไม่รู้จะทำอะไรเพราะจะซื้อที่ดินแปลงนึงในตลาด ก็ต้องกู้แบงค์เลยตกลงทำคาร์แคร์ เพราะไม่ต้องลงทุนมาก กู้กับธนาคารออมสินผ่อนแค่ 5 ปี
มีค.46 เราลาออกจากงานที่กทม.มาแต่งงาน ในขณะที่แฟนทำคาร์แคร์เราก็ไปทำงานโรงงานแถวบ้านแฟน ทำธุรกิจคาร์แคร์ก็รายได้ดีมาก ลูกค้าเยอะแต่ในขณะเดียวกันก็ต้นทุนค่าจ้างแรงงานก็แพงมาก จ้างถูกก็ไม่มีใครทำเพราะวันๆนึงรถร่วม 20 คันเด็ก 4-5 คนยังรับไม่ไหว เหนื่อยมาก ก็กลั้นใจทำ 5 ปีๆเท่านั้น เพราะทำแล้วเสมอตัวแถมเหนื่อยเปล่า
พอกลางปี 51 ผ่อนแบงค์หมดแล้ว มากู้รอบใหม่ทำอู่ซ่อมรถ คล้ายๆค๊อกพิท แต่ทุนไม่หนาขนาดนั้น แค่ลงเครื่องมือกับต่อเติมบ้านก็แทบไม่เหลือเงินทุนหมุนเวียน เปิดร้านปลายปี 51 เงียบมากเจอวิกฤติแฮมเบอร์เกอร์เต็มๆ
ปี 52 ครึ่งปีแรก-ไตรมาศ 3 ยอดขายเดือนละ 2-3หมื่นเองจะบ้าตาย ทั้งๆทีแฟนเป็นช่างเองทำทุกอย่างคนเดียวตั้งแต่ เปลี่ยนยาง ปะยาง ถ่ายน้ำมันเครื่อง ซ่อมช่วงล่าง สาระพัด ยังได้ยอดเท่านั้นเอง มันเงียบมาก ติดลบทั้งปีต้องยืมเงินพ่อมาพยุงไว้ก่อน(ยืมทั้งๆที่ไม่รู้ว่าจะไปต่อไหวรึป่าว) ทะยอยขายทองหยองที่พอจะมีเพื่อบ้านกะรถจะได้ไม่ถูกยึด
ตอนนั้นเครียดมากเพิ่งคลอดลูกคนเล็ก เราลาออกจากโรงงานตั้งแต่คลอดลูกคนโตแล้ว เงินเดือนน้อยนิดถ้าจ้างคนเลี้ยงไม่คุ้มแน่ๆ
ธุรกิจก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆเอื่อยๆ จนเงินใกล้จะหมด(อีกแล้ว) ทีนี้ชั้นจะขายอะไรอีกเนี่ย เหลือพระเลี่ยมทอง 3 องค์ก็พนมมือว่า หนูไม่อยากขายเลยแต่มันคงถึงที่สุดแล้ว ตอนนี้หนี้หัวโตจะไปต่อได้ยังไง น้ำตาก็ไหล กะว่าพรุ่งนี้จะเอาพระไปขายแน่ๆ
แต่แล้วปาฏิหารย์ก็เกิด หลังจากวันรุ่งขึ้นงานก็เข้ามาแบบถล่มทลาย สุดท้ายเดือนนั้นก็ได้กำไร 30000++ หลังจากเปิดมาได้ 1 ปี อีก2เดือนต่อมาก็ได้กำไรเพิ่มขึ้นเป็น 4-50000++ ปิดไตรมาศสุดท้ายอย่างหืดขึ้นคอ
พอมาปีนี้ยอดขายเฉียดๆ 2 แสนเกือบทุกเดือนกำไรก็~40% ค่อยยิ้มได้หน่อย เลยอยากจะมาเล่าสู่กันฟังว่ากว่าจะมาถึงวันนี้ได้ต้อง อดทนฝ่าฟันกับอุปสรรค์นาๆ เสียน้ำตาก็หลายปี๊บ นี่เพิ่งแค่เริ่มต้นเองนะ หลังจากนั้นเลยต้องพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ใครอยากรู้หลังไมค์ได้เลย อิอิ
อยากจะบอกว่าทำธุรกิจต้องอาศัยปัจจัยหลายๆอย่างๆ ทั้งเงินทุน ทำเล ไอเดีย การตลาด บลาๆๆๆ ที่สำคัญต้องอาศัยบุญเก่าด้วยอ่ะนะ มันถึงจะอยู่รอด และหมั่นทำความดี ถ้าคุณเป็นคนดีมาตลอดเวลาคุณล้มมันก็จะล้มไม่นาน
ขอบคุณสำหรับพื้นที่ตรงนี้ที่ได้มาบอกเล่า ปสก.เผื่อจะเป็นประโยชน์สำหรับเพื่อนๆบ้างนะ
ปล.แฟนเราอายุ 33
มีหลังไมค์เข้ามามากเลยอยากจะบอกเพื่อนๆที่สนใจว่าสิ่งศักดิสิทธิ์ที่ว่าคืออะไร..เราบูชานางกวักตุ๊ยนุ้ยของวัดแสงแก้วโพธิญาณ จ.เชียงรายไว้ ถ้าใครสนใจลองติดต่อทางวัดโดยตรงได้ค่ะ เวปของทางวัดมีถ้าเช่าจากที่อื่นก็จะแพงกว่า 2 เท่า เมื่อก่อนที่ร้านไม่ได้บูชาอะไรเลย พอตอนหลังกิจการดีขึ้นเรื่อยๆก็ตั้งศาลเจ้าจีน(แปะกง)ไว้ด้วย มีไว้ก็ไม่เสียหาย แต่คุณต้องลงมือขยันทำงานด้วยล่ะ ไม่งั้นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ไหนคงช่วยไม่ได้ เคล็ดลับของคนเก่งและเฮงด้วยนั่นคือการทำบุญ ทำทาน ในหนังสือหลายๆเล่มก็บอกไว้นะ เอาใจช่วยทุกๆคนขอให้ผ่านวิกฤติไปได้ด้วยดี พอดีเราจะเปลี่ยนล็อคอินใหม่ด้วยยื่นเรื่องไว้นานแล้ว ไม่รู้เค้าจะตัดวันไหนกลัวใครหลังไมค์มาเดี๋ยวจะไม่ได้รับคำตอบ
โชคดีทุกๆท่าน
กระทู้จากเน็ต
ธุรกิจส่วนตัว
รวมบทความน่าสนใจเกี่ยวกับ ธุรกิจส่วนตัว ไม่ว่าจะเป็น
แนวความคิดที่จะทำให้คุณรวย มากกว่าคนจีน,
อยาก ทำ ธุรกิจ ส่วนตัว, ธุรกิจ ส่วนตัว ลงทุน น้อย, ธุรกิจ ส่วนตัว เล็ก ๆ,
ธุรกิจ ส่วนตัว ราย ได้ ดี, ธุรกิจส่วนตัวที่น่าลงทุน,
ธุรกิจ ส่วนตัว ที่ น่า สนใจ, ธุรกิจ ส่วนตัว ที่ น่า ลงทุน
http://www.job.matethai.com/business/%E0%B8%98%E0%B8%B8%E0%B8%A3%E0%B8%81%E0%B8%B4%E0%B8%88%E0%B8%AA%E0%B9%88%E0%B8%A7%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B8%B1%E0%B8%A7/
**************************************************
ธุรกิจทำเงิน – รวม 108 ธุรกิจทำเงิน
สวัสดีครับ วันนี้เรามีบทความเกี่ยวกับ ธุรกิจทำเงิน รวย รวย รวย มาฝากกันนะครับ ^_^
ป้ายกำกับหน้านี้ ธุรกิจทำเงิน, ธุรกิจ ทำ เงิน แบบ เสือนอนกิน, 10 ธุรกิจ ทำ เงิน แห่ง ยุค, อาชีพสร้างรายได้, ธุรกิจส่วนตัว, ธุรกิจทําเงินในอนาคต, ธุรกิจแฟรนไชส์, อาชีพอิสระ, อาชีพทําเงิน
ธุรกิจทำเงิน – รวม 108 ธุรกิจทำเงิน
$$$ ไฮไลท์หัวข้อบทความที่น่าสนใจ ^_^ $$$
+ 12 ราศี กับธุรกิจที่เหมาะกับดวงคุณ
+ 10 ธุรกิจทำเงินแห่งยุค ท่ามกลางเศรษฐกิจซบเซาเวลานี้ ยังมีบางธุรกิจที่เฟื่องฟู
และ ธุรกิจทำเงิน น่าสนใจอีกเพียบ ติดตามได้ที่นี่ ครับ !!
http://www.job.matethai.com/business/makemoney/
**************************************************
รวมแฟรนไชส์108
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
TAG อาชีพทําเงิน, อาชีพเสริมทําเงิน, หางานทํา, ธุรกิจส่วนตัว อาชีพทําเงิน
อยากทำธุรกิจส่วนตัว, อยากทำธุรกิจส่วนตัว, 108 อาชีพ ทํา เงิน
อยากหางานทํา, อยากทำธุรกิจส่วนตัว, การ ทํา ธุรกิจ ส่วนตัว, หลักการ ทํา ธุรกิจ ส่วนตัว
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
รวมธุรกิจแฟรนไชส์ – ธุรกิจส่วนตัว
คุณกำลังอยาก ลองทำธุรกิจส่วนตัวอยู่รึเปล่า ???
ถ้าใช่ จะดีแค่ไหน ถ้าคุณทำธุรกิจส่วนตัว โดยมีพี่เลี้ยงแนะนำ
กับธุรกิจแฟรนไชส์ รวย ๆ ๆ
ธุรกิจแฟรนไชส์ รวย ๆ ๆ
เคล็ดลับในการทำเงินกับธุรกิจแฟรนไชส์
ธุรกิจที่มีพี่เลี้ยงคอยช่วยเหลือคุณ สอนวิธีทำเงินให้คุณ
ทั้งสนุก ทั้งได้เงิน เป็นกอบเป็นกำ รวย ๆ ๆ !!!
อยากรวยคุณทำได้ กับธุรกิจแฟรนไชส์ ที่คุณเลือก และคุณชอบ
รวมธุรกิจแฟรนไชส์ – ธุรกิจแฟรนไชส์ รวย ๆ ๆ
สำหรับคนอยากรวย มาแล้วจ้า ^_^
http://www.job.matethai.com/%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%A1%E0%B9%81%E0%B8%9F%E0%B8%A3%E0%B8%99%E0%B9%84%E0%B8%8A%E0%B8%AA%E0%B9%8C108/
**************************************************
อาชีพทำเงิน – รวม 108 อาชีพทำเงิน
รายได้จากการทำธุรกิจ, อยากทำธุรกิจส่วนตัว, 108 อาชีพ ทํา เงิน,
อาชีพเสริมทําเงิน, อยากหางานทําที่บ้านรายได้ดี, ราย ได้ เสริม ทำ ที่ บ้าน,
งานฝีมือ, อาชีพอิสระ
งานทำเงิน อาชีพทำเงิน เยอะแยะ มากมาย มากมาย !!!
รวมรายได้จากการทำธุรกิจ – อาชีพทำเงิน – รายได้จากการทำธุรกิจ
เงินทองนั้นมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง ขึ้นอยู่ที่ว่า
คุณสามารถจะมองเห็น และหยิบมันขึ้นมาได้หรือไม่ ???
http://www.job.matethai.com/%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%A1%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%B5%E0%B8%9E%E0%B8%97%E0%B8%B3%E0%B9%80%E0%B8%87%E0%B8%B4%E0%B8%99/
**************************************************